کاربرد رویکرد ترکیبی در شناسایی تعیین کننده‌های مصرف میان‌وعده‌های کم‌ارزش در نوجوانان

سابقه و هدف: مصرف روزافزون میان‌وعده‌های کم‌ارزش در میان نوجوانان با پیامدهای منفی سلامتی همراه است. این مطالعه با هدف شناسایی تعیین کننده‌های مصرف میان‌وعده‌های کم‌ارزش توسط دختران نوجوان با استفاده از یک رویکرد ترکیبی و بر پایه نظریه رفتار برنامه‌ریزی شده انجام شد. مواد و روش‌ها: جمعیت مورد مطالعه دانش‌آموزان دختر مقطع راهنمایی منطقه 14 شهر تهران بود. مطالعه کیفی از نوع پدیده شناسی بود و داده‌ها از طریق 9 جلسه بحث گروهی متمرکز جمع‌آوری شد. به این منظور 90 دانش‌آموز با استفاده از نمونه‌گیری سیستماتیک انتخاب شدند. پس از اخذ رضایت والدین بر اساس یک راهنمای سؤالات مبتنی بر نظریه رفتار برنامه‌ریزی شده، جلسات در محل مدرسه تشکیل شد. برای تحلیل داده‌ها از روشframework استفاده شد. بخش کمّی شامل یک مطالعه مقطعی بود که 790 دانش‌آموز 12 تا 15 ساله از 10 مدرسه در آن حضور داشتند. نمونه‌ها بر اساس روش نمونه‌گیری خوشه‌ای طبقه‌ای تصادفی شده انتخاب شدند. سنجش ها شامل اندازه‌گیری سازه‌های نظریه و بسامد مصرف میان وعده ها بود. داده های بخش کمّی با استفاده از آنالیز رگرسیون چند گانه انجام شد. یافته‌ها‌: نتایج هر دو روش نشان داد که نوجوانان طی فرایند انتخاب نوع میان‌وعده‌ها، هم‌زمان از عوامل چندگانه و در برخی موارد متضاد تأثیر می‌گیرند. مزه مهم‌ترین عامل تأثیرگذار بر نگرش نوجوانان نسبت به میان‌وعده‌های کم‌ارزش بود. عامل دسترسی آسان، عادت، ترجیح مزه و آگاهی به عنوان پیش‌بینی کننده‌های معنی‌دار کنترل رفتاری شناسایی شدند(05/0>‌P). در بخش کیفی، دوستان و همسالان و در مطالعه کمّی، والدین به عنوان مؤثرترین افراد تأثیرگذار معرفی شدند. نتیجه گیری: در این مطالعه، عوامل مرتبط با مصرف میان‌وعده‌ها در نوجوانان با استفاده از رویکرد ترکیبی شناسایی شدند. کاربرد این عوامل در طراحی مداخلات کاهش مصرف میان وعده های کم‌ارزش می‌تواند مفید باشد.